Dlaczego moje ubrania niszczą środowisko? Problem fast fashion

Czy lubisz robić zakupy? Marki odzieżowe ciągle produkują nowe ubrania, a ludzie, mimo że nie brakuje im ubrań, wciąż uważają, że ich brakuje i nadal kupują odzież. Wraz z rozwojem Internetu wzrosła również liczba osób kupujących ubrania online, a moda stała się wspólnym mianownikiem dla ludzi na całym świecie. Prawie na pewno nikt nie kupuje ubrań, ponieważ naprawdę ich potrzebuje.

Wiele osób wie już, że jednorazowe chusteczki, kubki papierowe, plastikowe kubki czy słomki przyczyniają się do problemów środowiskowych. Widok jednorazowych artykułów wyrzuconych na ulicę skłania do refleksji nad problematyką ekologiczną. Jednak ubrania nie są łatwo wyrzucane, a nawet jeśli są wyrzucane, niewielu ludzi interesuje się tym, co dzieje się z odzieżą po wrzuceniu jej do pojemnika na odzież używaną.

Szacuje się, że ponad 70% odzieży produkowanej na świecie nie jest sprzedawana i jest utylizowana poprzez spalanie. W samej Wielkiej Brytanii co roku wyrzucanych jest 13 milionów sztuk odzieży. Jeśli dodamy do tego dane z krajów, dla których nie ma statystyk, można przypuszczać, że ilość wyrzucanych ubrań jest niewyobrażalnie ogromna.

Na zdjęciu widoczne są ubrania wyrzucone na największym na świecie wysypisku odpadów tekstylnych w chilijskiej pustyni Atakama. Zanieczyszczenie jest tak ogromne, że można je dostrzec na zdjęciach satelitarnych wykonanych z kosmosu.

Odzież ma znacznie większy negatywny wpływ na środowisko niż się wydaje. Po pierwsze, zużycie wody w procesie produkcji odzieży jest ogromne. Szacuje się, że do wyprodukowania jednej koszulki zużywa się nawet 2700 litrów wody. Problemem jest również mikroplastik, który powstaje podczas spalania i składowania odzieży. Mikroplastik nie ulega biodegradacji i pozostaje w środowisku, przedostając się do pożywienia wielu zwierząt, a następnie do organizmu człowieka, który te zwierzęta spożywa. Przemysł odzieżowy jest również jednym z głównych źródeł emisji gazów cieplarnianych. Szacuje się, że około 10% globalnej emisji gazów cieplarnianych pochodzi z branży odzieżowej. Co więcej, produkcja odzieży wymaga ogromnych ilości ropy naftowej, a poliest – jeden z podstawowych materiałów używanych do produkcji odzieży – pochłania rocznie aż 350 milionów ton ropy naftowej.

„Fast fashion” (szybka moda) to przemysł odzieżowy, który produkuje tanie ubrania dostosowane do aktualnych trendów. Przykładem są takie marki jak Uniqlo, Zara czy H&M. Z pewnością każdy z nas miał okazję kupić ubrania w którejś z tych marek. Nieświadomie przyczyniając się do konsumpcji fast fashion, niszczymy środowisko.

Jakie rozwiązania w zakresie konsumpcji i utylizacji odzieży powinniśmy przyjąć w przyszłości, aby chronić środowisko? Zamiast wyrzucać nieużywane ubrania, lepiej jest je przekazać na cele charytatywne. Firma Fila Korea przeprowadziła kampanię upcyklingu zużytej odzieży. Otrzymane od pracowników i klientów ubrania zostały poddane procesowi upcyklingu i wykorzystane do produkcji mebli dla dzieci w ośrodkach dla osób niepełnosprawnych. Z kolei marka Freitag ogłosiła „NO Black Friday” (brak Czarnego Piątku). Aby ograniczyć nadmierną konsumpcję związaną z Czarnym Piątkiem, na 24 godziny wstrzymano sprzedaż w sklepach internetowych i stacjonarnych. W ramach kampanii „DON’T BUY, JUST BORROW” (nie kupuj, po prostu pożycz) przez dwa tygodnie klienci mogli bezpłatnie wypożyczać torby.

Są też kraje, które walczą z fast fashion za pomocą środków prawnych. We Francji producenci odzieży mają zakaz wyrzucania niewyprzedanej odzieży i są prawnie zobowiązani do jej recyklingu lub przekazania na cele charytatywne.

Obecnie coraz więcej osób, podążając za trendem vintage, odwiedza sklepy z używaną odzieżą. Mam nadzieję, że moda na kupowanie ubrań w second handach nie będzie chwilowa i stanie się punktem wyjścia do ochrony środowiska przed negatywnym wpływem przemysłu odzieżowego.