‘Kto teraz pociągnie sanie?’ Renifery zagrożone wyginięciem

Znane ze ślizgania się w saniach Świętego Mikołaja w czasie Bożego Narodzenia zwierzę, to właśnie renifer. Okazuje się, że renifery są gatunkiem zagrożonym wyginięciem, zgodnie z klasyfikacją Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody.

Renifer, wpisany na Czerwoną Listę Gatunków Zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody jako gatunek narażony (VU), to zwierzę zamieszkujące chłodne regiony północy. Te „rudolfy”, występujące głównie w Ameryce Północnej, w krajach takich jak Kanada, Finlandia, Grenlandia i Norwegia, a także w Europie Północnej, znajdują się pod zagrożeniem wyginięcia z powodu zmniejszania się ich siedlisk.

Zmiany klimatu powodują ocieplanie się siedlisk reniferów, co sprawia, że zwierzęta te mają problem z adaptacją. Renifery to stworzenia przystosowane do zimnych warunków, w których, dzięki długotrwałej ewolucji, potrafią zachować ciepło ciała. Ich futro, pokrywające nawet czubek nosa, gęsty meszek, a także małe uszy, pomagają im zachować ciepło i zmniejszyć utratę temperatury. Jednak nagłe ocieplenie ich siedlisk w wyniku zmian klimatycznych może doprowadzić do śmierci reniferów z powodu upału. Renifery mają bardzo mało gruczołów potowych, co czyni je wrażliwymi na wysokie temperatury. Ponadto, wzrost temperatury może przyciągnąć komary, które mogą przenosić choroby zagrażające reniferom. W rzeczywistości, w Laponii w północnej Szwecji, gdzie temperatury sięgały -50°C, odnotowano wzrost temperatur do -20°C, co doprowadziło do spadku populacji reniferów o ponad połowę. Obszary polarne, gdzie żyją renifery, doświadczają większego wzrostu temperatur niż inne regiony.

Ocieplenie siedlisk reniferów nie tylko utrudnia im przetrwanie, ale również utrudnia im zdobywanie pożywienia. Renifery żywią się porostami i innymi roślinami występującymi w chłodnych regionach, jednak wzrost temperatur utrudnia im dostęp do pożywienia. Renifery bez problemu mogą jeść porosty pokryte śniegiem, ale sytuacja zmienia się, gdy zamiast śniegu pada deszcz. Deszcz powoduje zamarzanie ziemi, co uniemożliwia reniferom dostęp do porostów. W poszukiwaniu pożywienia renifery mogą pokonywać nawet 100 km. Jeśli jednak nie znajdą pożywienia, umierają z głodu. W 2019 roku na norweskim archipelagu Svalbard odnotowano masowe padanie reniferów, w wyniku którego zginęło około 200 osobników.

Siedliska reniferów kurczą się również z powodu działalności człowieka. Wycinka lasów, w których żyją renifery, zwiększa tereny zamieszkane przez ludzi, ale zmniejsza powierzchnię siedlisk reniferów. Ponadto, renifery są często polowane. Ludzie polują na renifery ze względu na ich mięso i poroże. Niestety, niektórzy polują na renifery nielegalnie. Chcielibyśmy, aby kłusownicy uświadomili sobie, że renifery są gatunkiem zagrożonym wyginięciem i zaprzestali nielegalnych polowań.

W celu zapobieżenia wyginięciu reniferów, wiele organizacji ekologicznych podejmuje różne działania. Pierwotni mieszkańcy (First Nations) prowadzą badania nad reniferami i starają się chronić matki i młode, co doprowadziło do wzrostu populacji reniferów. WWF również informuje o zagrożeniu wyginięciem reniferów i organizuje zbiórki pieniędzy na ich ochronę. Mamy nadzieję, że pogłębiający się kryzys klimatyczny nie doprowadzi do utraty dalszych siedlisk zwierząt.