Ryba z piłą – zagrożenie wyginięciem ryby piły

Ta ryba, jak się nazywa? Przede wszystkim rzuca się w oczy piła na jej nosie. Naprawdę jest twarda jak piła, czy może wbrew pozorom jest miękka – nie wiem, ale na pewno przypomina piłę. Jeszcze jedno, czy to płaszczka, czy rekin? Szerokie płetwy piersiowe sprawiają, że wygląda jak płaszczka, ale płetwa grzbietowa przypomina rekina.

Ryba ta nazywa się „piła płaszczka”. Oznacza to, że nie jest rekinem, a płaszczką. Piła na nosie to naprawdę twarde zęby piły płaszczki. Piła płaszczka używa jej do atakowania zwierząt, które jej szkodzą, lub do polowania na zdobycz. Mówi się, że piła piły płaszczki może osiągnąć 1/3 długości jej ciała. Z powodu groźnego wyglądu można się martwić, że zaatakuje człowieka, ale okazuje się, że jeśli się jej nie atakuje, to nie zaatakuje człowieka.

Piła płaszczka została sklasyfikowana przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN) jako gatunek zagrożony wyginięciem. Piła płaszczka, która znajduje się na liście gatunków krytycznie zagrożonych (CR), z powodu swojego niezwykłego wyglądu została bezmyślnie łapana przez ludzi, co doprowadziło ją do krawędzi wyginięcia. Często łapano ją, aby handlować jej zębami i płetwami. Z tego powodu Konwencja o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES) w 2007 roku uznała piłę płaszczkę za gatunek chroniony i zakazała jej nielegalnego poławiania i handlu międzynarodowego. Jednakże, ze względu na długą piłę piły płaszczki, często zaplątuje się w sieci rybackie przeznaczone do połowu innych ryb, co prowadzi do częstych przypadków przyłowu.

Jak widać na mapie powyżej, piła płaszczka występuje w rejonie wybrzeży Azji Południowo-Wschodniej, Indii, Bliskiego Wschodu, Afryki i Australii. W Australii, aby zapobiec nadmiernemu poławianiu piły płaszczki i ją chronić, wyznacza się obszary chronione.

Zagrożenie wyginięciem piły płaszczki jest związane również z jej siedliskiem. Piła płaszczka żyjąca w pobliżu wybrzeży jest wrażliwa na różnego rodzaju ścieki spływające z lądu, a także na wycieki ropy z uszkodzonych statków. Mówi się, że w regionie Azji Południowo-Wschodniej siedliska piły płaszczki zmniejszyły się o około 30% w porównaniu z rokiem 1980.

Muzeum Historii Naturalnej na Florydzie tworzy bazę danych śledzących piłę płaszczkę, aby chronić ten gatunek. Jeśli przypadkowo natkniesz się na piłę płaszczkę, przekazanie muzeum informacji o stanie ryby, czasie i miejscu jej znalezienia, będzie bardzo pomocne w prowadzonych badaniach.

Aby zapobiec wyginięciu piły płaszczki, najważniejsze jest, aby jej nie łowić. Jeśli podczas połowu ryb przypadkowo złowisz piłę płaszczkę, należy ją wypuścić. Ponadto, aby chronić siedliska piły płaszczki i innych morskich organizmów, należy dbać o środowisko morskie. W porównaniu do rozległego oceanu, ścieki, które wyrzucamy, mogą wydawać się niewielką ilością, ale szkody, jakie wyrządzają organizmom żyjącym w tej wodzie, są zdecydowanie znaczące. Warto pamiętać o tym aspekcie.