Ci, którzy podróżowali po Azji Południowo-Wschodniej, są zaznajomieni z turystyką słoniową. Słonie można łatwo spotkać w miejscach turystycznych i w ogrodach zoologicznych. Jednakże, jak się okazuje, słonie są zagrożone wyginięciem.

Czerwona Lista Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN) klasyfikuje słonia indyjskiego jako gatunek zagrożony (EN). Oznacza to, że ​​gatunek ten może wyginąć w niedalekiej przyszłości. Szacuje się, że obecnie żyje około 50 000 słoni indyjskich, a ich populacja stale się zmniejsza.

Zdjęcie powyżej przedstawia zmiany w siedliskach słoni indyjskich. Słonie indyjskie, które kiedyś zamieszkiwały obszary oznaczony jasnym kolorem, obecnie można spotkać jedynie w miejscach oznaczonych ciemnym kolorem. Spadek siedlisk słoni indyjskich rozpoczął się gwałtownie po 1700 roku. Zostało zniszczonych aż 3,3 mln km². Od czasu, gdy te obszary znalazły się pod rządami kolonialnymi, rozpoczęła się ich eksploatacja, a wraz z nią spadek siedlisk.

Spadek siedlisk jest problemem, ale największym zagrożeniem dla słoni indyjskich jest handel kością słoniową. Kość słoniowa jest często przetwarzana i sprzedawana w postaci biżuterii. Cena kości słoniowej jest wysoka i za kilogram płaci się ponad 2 miliony wonów. W związku z tym wzrosła liczba kłusowników, którzy polują na słonie z powodu ich kości. Nielegalny handel kością słoniową stanowił problem od dawna, a w 1989 roku został zakazany na całym świecie, jednak kłusownicy nie zaprzestali handlu kością słoniową. Obecnie handel kością słoniową odbywa się także w Internecie.

Kość słoniowa ma różną długość, ale kłusownicy polowali na słonie o mocnej i długiej kości, ponieważ była ona najbardziej wartościowa. W rezultacie wiele słoni o mocnej kości słoniowej zostało zabitych, a liczba słoni rodzących się bez niej wzrosła. W przeszłości tylko 4% słoni rodziło się bez kości słoniowej, ale obecnie odsetek ten wzrósł do 30%. Ponadto słonie, które rodzą się z kością słoniową, często mają ją krótką, a nie silną i długą. Jest to dowód na to, jak dużą skalę miało kłusownictwo. Nie tylko kość słoniowa jest przedmiotem handlu, ale także skóra i włosy słoni, co sprawia, że ​​człowiek jest ich największym wrogiem.

Turystyka słoniowa, czyli jazda na słoniu po atrakcjach turystycznych, stała się niemalże obowiązkową częścią wycieczek do Tajlandii. Turystyka słoniowa, jeśli jest odpowiednio prowadzona, może być sposobem na ochronę słoni przed wyginięciem, ale w przeciwnym razie może stanowić dla nich zagrożenie. W ubiegłym roku w Tajlandii opublikowano szokujące zdjęcie słonia, który przez 25 lat woził turystów. Wzruszające było nie tylko to, że słoń miał wygięty kręgosłup, ale także fakt, że właściciel słonia porzucił go, gdy ten nie mógł już wozić turystów. Słoń jest obecnie pod opieką Fundacji Przyjaciół Dzikich Zwierząt w Tajlandii.

Słonie są jednymi z największych zwierząt na Ziemi. Ponieważ są znacznie większe od człowieka, może się wydawać, że noszenie człowieka na grzbiecie nie stanowi dla nich problemu, ale ciągłe obciążenie, nawet dla największego słonia, jest stresujące.

Słonie są uważane za zwierzęta święte w hinduizmie. Bogini Ganesha, jedna z głównych postaci w hinduizmie, ma głowę słonia i ludzkie ciało. Słonie są często ubierane w ozdobne szaty i biorą udział w procesjach.

Słonie są być może zwierzętami bardzo bliskimi człowiekowi. Słonie są symbolem szczęścia, ale czy ludzie nie korzystają ze szczęścia, którego nie dają w zamian? Czas, aby ludzie odwdzięczyli się słoniom za ich poświęcenie dla rozrywki i zysków.