Czy znasz tego ptaka? Ten ptak nie jest dobrze znany w Korei, więc nie ma oficjalnej koreańskiej nazwy. W języku angielskim nazywa się "Hooded Grebe". Po przetłumaczeniu oznacza to coś w rodzaju "Perkoz z kapturem".

Odkryty w 1974 roku przez argentyńskiego ornitologa, perkoz z kapturem występuje na Wyżynie Patagońskiej. Perkoz z kapturem to rodzaj perkoza, a jego nazwa pochodzi od tego, że jego brązowe pióra na głowie wyglądają, jakby nosił kaptur.

Patrząc bliżej, widać, że jego pióra na głowie są naprawdę wyjątkowe. Wygląda, jakby miał czarną głowę i brązowy kaptur. Kaptur jest brązowy na górze i biały na dole, z pięknym przejściem kolorystycznym. Czerwone oczy przyciągają wzrok tak samo, jak kaptur. Perkoz z kapturem ma uroczy wygląd, przez co wydaje się mały, ale w rzeczywistości ma około 32 cm i nie jest taki mały.

Perkoz z kapturem znany jest również z niezwykłych zachowań godowych. Samica i samiec spotykają się i tańczą, jakby wykonywali tango. Niestety, piękny taniec perkoza z kapturem nie jest dobrze uchwycony na zdjęciach, więc warto obejrzeć wideo.

https://www.youtube.com/watch?v=06OSZMF-8NU

W rzeczywistości perkoz z kapturem jest gatunkiem zagrożonym wyginięciem. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN), która zajmuje się ochroną gatunków zagrożonych, uznała perkoza z kapturem za gatunek krytycznie zagrożony (CR). Oznacza to, że w dziczy gatunek ten może w krótkim czasie stanąć w obliczu poważnego zagrożenia wyginięciem. IUCN szacuje, że populacja dorosłych perkozów z kapturem wynosi od 650 do 800 osobników. To bardzo mała liczba, bo na całym świecie nie ma nawet tysiąca osobników. Na szczęście liczba osobników nie maleje, a wręcz się stabilizuje, ale gatunki zagrożone wyginięciem mogą w każdej chwili zacząć maleć, dlatego konieczne jest ciągłe monitorowanie.

Jak perkoz z kapturem znalazł się w gronie gatunków zagrożonych wyginięciem? Po pierwsze, ma to związek z drapieżnikami. Populacja perkoza z kapturem znacznie zmniejszyła się po pojawieniu się w jego środowisku naturalnym takich drapieżników jak norki, łososie i mewy. Z kolei te zwierzęta trafiły tam z powodu zmian klimatycznych. Można więc powiedzieć, że perkoz z kapturem również jest ofiarą działań człowieka.

Aby zapobiec pojawianiu się drapieżników i chronić perkoza z kapturem, organizacje takie jak Międzynarodowy Fundusz Ochrony Przyrody (ICFC) podejmują szereg działań, takich jak sztuczne kontrolowanie migracji norek na Wyżynę Patagońską czy zakazanie wprowadzania łososia. Prowadzą również monitoring gniazd perkoza z kapturem. W celu zwiększenia populacji prowadzone są również działania mające na celu sztuczne i bezpieczne wylęganie jaj perkoza z kapturem. Do projektu ochrony perkoza z kapturem dołączył również Patagoński Park Narodowy. Podejmuje on działania takie jak wyznaczanie siedlisk perkoza z kapturem jako obszarów chronionych, a także nadanie mu statusu pomnika przyrody.

Mam nadzieję, że dzięki wysiłkom wielu osób uroczy perkoz z kapturem nie wyginie.