Czy praca zdalna zmniejsza emisję dwutlenku węgla o połowę?

Wirus koronawirusowy, który od 2020 roku przysparzał trudności całej ludzkości. Chociaż w 2023 roku ogłoszono zakończenie pandemii, powrót do życia sprzed koronawirusa jest niemożliwy. Przywykliśmy już do bezkontaktowego stylu życia, odbierając dostawy bez konieczności spotkania z kurierem, zamawiając jedzenie w sklepach bez konieczności rozmowy z personelem.

Ten bezkontaktowy styl życia znacząco wpłynął na formy pracy osób zatrudnionych. Wiele firm, które w początkowym okresie pandemii wprowadziły pracę zdalną w celu ograniczenia rozprzestrzeniania się koronawirusa, kontynuuje ją również po zakończeniu pandemii. Zgodnie z pewnymi statystykami, około 20% firm nadal stosuje pracę zdalną. Chociaż nie jest możliwe wdrożenie 100% pracy zdalnej, tak jak miało to miejsce w szczytowym okresie pandemii, coraz częściej stosowana jest „hybrydowa” forma pracy, łącząca pracę w biurze i z domu.

W rzeczywistości wiele firm uważa, że hybrydowa forma pracy zwiększa efektywność. Powodem tego prawdopodobnie jest oszczędność energii, która byłaby potrzebna na dojazdy do pracy. Czy jednak wiecie, że praca zdalna oszczędza nie tylko naszą energię? Istnieją zdumiewające wyniki badań, które sugerują, że praca zdalna może zmniejszyć emisję dwutlenku węgla o około połowę.

W 2023 roku Uniwersytet Cornell w Stanach Zjednoczonych i Microsoft opublikowały artykuł naukowy, w którym stwierdzono, że w przypadku 100% pracy zdalnej emisja dwutlenku węgla może spaść nawet o 54%. Wynika to z faktu, że praca zdalna eliminuje konieczność dojazdów do pracy, co prowadzi do znacznego ograniczenia korzystania z samochodów. Chociaż obecnie coraz więcej samochodów elektrycznych jest dostępnych na rynku, samochody z silnikami spalinowymi nadal stanowią zdecydowaną większość, co sugeruje, że korzystanie z samochodów ma ogromny wpływ na emisję dwutlenku węgla.

W przypadku pracy zdalnej 2-4 razy w tygodniu emisja dwutlenku węgla może spaść nawet o 29%. Warto zwrócić uwagę na fakt, że w przypadku pracy zdalnej tylko raz w tygodniu efekt ten jest znikomy i wynosi zaledwie 2%. Zespół badawczy uważa, że przyczyną tego jest fakt, że energia zużywana w domu kompensuje redukcję emisji z jednego dnia pracy zdalnej.

Z tego możemy wywnioskować, że sama praca zdalna nie prowadzi do gwałtownego zmniejszenia emisji dwutlenku węgla. Powinniśmy skupić się nie na „samej pracy zdalnej”, ale na „przyczynach” redukcji emisji dwutlenku węgla w przypadku pracy zdalnej.

Oznacza to, że powinniśmy zwrócić uwagę nie na sam dojazd do pracy, ale na sposób dojazdu. Nawet jeśli dojeżdżamy do pracy, korzystanie z transportu publicznego zamiast samochodu może przyczynić się do ograniczenia emisji dwutlenku węgla. Z drugiej strony, nawet jeśli pracujemy zdalnie, ale po pracy korzystamy z samochodu w celach prywatnych, nie uzyskamy efektu redukcji emisji dwutlenku węgla.

Inną przyczyną zmniejszenia emisji dwutlenku węgla w przypadku pracy zdalnej jest możliwość ograniczenia zużycia energii w biurze. Jednakże nie powinniśmy skupiać się wyłącznie na tym wyniku. Nawet jeśli pracujemy z domu, nadmierne zużycie energii elektrycznej i gazu może zniweczyć efekty redukcji emisji. Z drugiej strony, nawet jeśli pracujemy w biurze, korzystanie z energooszczędnych urządzeń może znacznie ograniczyć emisję dwutlenku węgla.

Podsumowując, z wyników tych badań powinniśmy wyciągnąć wniosek, że styl życia jest ważniejszy niż forma pracy. Utrwalając nawyk korzystania z transportu publicznego i dbając o racjonalne gospodarowanie energią, możemy pomóc środowisku niezależnie od tego, jaką formę pracy wybierzemy. Mamy nadzieję, że zapamiętacie tę zasadę.