Waarom mijn nieuwe kleren de planeet schaden: de problemen van fast fashion

Houdt u van shoppen? Modemerken brengen steeds nieuwe kledingstukken uit, en mensen denken, ondanks dat ze genoeg kleding hebben, dat ze te weinig hebben en blijven kleding kopen. Door de ontwikkeling van internet kopen steeds meer mensen kleding online en mode is een gemeenschappelijke deler geworden voor mensen over de hele wereld. Waarschijnlijk zijn er maar weinig mensen die kleding kopen omdat ze echt geen kleding meer hebben.

Veel mensen weten dat wegwerpproducten zoals vochtige doekjes, papieren bekers, plastic bekers en rietjes de oorzaak zijn van milieuproblemen. Als je wegwerpmaterialen op straat ziet liggen, denk je wel eens na over milieuproblemen. Maar kleding wordt niet zomaar weggegooid en zelfs als je kleding weggooit, schenken de meeste mensen er weinig aandacht aan waar de kleding naartoe gaat nadat deze in een kledinginzamelcontainer is gedeponeerd.

Meer dan 70% van de kleding die wereldwijd wordt geproduceerd, wordt niet verkocht en wordt vernietigd door verbranding. Alleen al in Groot-Brittannië worden jaarlijks 13 miljoen kledingstukken weggegooid, en als we de gegevens van landen meenemen waar geen statistieken voor beschikbaar zijn, kunnen we verwachten dat er een onvoorstelbare hoeveelheid kleding wordt weggegooid.

Dit zijn de kledingstukken die zijn gedumpt in de Atacamawoestijn in Chili, 's werelds grootste stortplaats voor textielafval. De omvang is zo groot dat de weggegooide kleding zelfs te zien is op satellietfoto's vanuit de ruimte.

Kleding heeft een grotere negatieve impact op het milieu dan je zou denken. Ten eerste is de hoeveelheid water die wordt gebruikt voor de productie van kleding enorm. Voor één T-shirt kan maximaal 2.700 liter water worden gebruikt. Ook de microplastics die vrijkomen bij het verbranden en storten van kleding zijn problematisch. Microplastics blijven in de natuur aanwezig en komen terecht in het voedsel van veel dieren en via die dieren in het lichaam van mensen die deze dieren eten. De kledingindustrie is ook een van de belangrijkste sectoren die broeikasgassen uitstoot. Ongeveer 10% van de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen is afkomstig uit de kledingindustrie. Bovendien is polyester, een van de belangrijkste materialen die worden gebruikt voor de productie van kleding, verantwoordelijk voor het gebruik van 350 miljoen ton olie per jaar.

‘Fast fashion’ verwijst naar de mode-industrie die goedkope kleding produceert die aansluit bij de trends. Bekende voorbeelden zijn UNIQLO, ZARA en H&M. U hebt vast wel eens kleding van deze merken gekocht. Zonder het te beseffen, dragen mensen bij aan de vernietiging van het milieu door fast fashion te consumeren.

Welke manier van kledingconsumeren en -verwerking moeten we in de toekomst hanteren om het milieu te beschermen? In plaats van het weggooien van ongebruikte kleding, is het beter om deze te doneren. Fila Korea heeft een campagne opgezet om ongebruikte kleding te recyclen. De kleding die werd gedoneerd door werknemers en klanten, werd gerecycled om meubels te maken voor kinderen in zorginstellingen voor gehandicapten. Ook heeft Freitag ‘No Black Friday’ uitgeroepen. Om overconsumptie door Black Friday tegen te gaan, stopten ze 24 uur lang met de verkoop online en in hun fysieke winkels en lanceerden ze de slogan ‘DON’T BUY, JUST BORROW’. Ze organiseerden een campagne waarbij ze klanten gedurende maximaal twee weken gratis tassen leenden.

Er zijn ook landen die fast fashion bestrijden met juridische maatregelen. Frankrijk heeft het voor kledingproducenten verboden om onverkochte kleding te vernietigen en heeft hen wettelijk verplicht om deze te recyclen of te doneren.

Tegenwoordig bezoeken steeds meer mensen vintagewinkels door de populariteit van vintage kleding. Hopelijk blijft het gebruik van vintagewinkels niet beperkt tot een trend, maar wordt het een startpunt voor het behoud van het milieu dat wordt bedreigd door kleding.